Zomaar een gedachte kronkeltje

Ik heb eens zitten denken hè. Over het fenomeen ‘moeilijke’ en ‘makkelijke’ baby’s. Ikzelf beschik zelf over twee makkelijke, en Morrison, ja die zou je in de categorie moeilijk kunnen plaatsen.

Vooral mijn tweede dochter was makkelijk. Zo een die je een speen geeft, wakker in box/ bed legt en zo zonder enige poeha gaat slapen. Maar borstvoeding bliefte ze niet. Groeien deed ze ook niet al te best in de eerste maanden. Ze weigerde steeds meer de borst tot ik wel de fles moest geven. Hoe kan het toch? Dochter nr 1 had een jaar bv gehad..

Waarom wil mijn Morrisonnetje nou niet heerlijk in bed liggen? Zich weg laten liggen heeft ie nooit gedaan. Gelukkig verdiepte ik me net in de echte behoeftes van baby’s (dragen enzo) en slapen we ‘s avonds samen in het grote bed.

* fantaseer jezelf nu eens in een oerwoud, met baby*
Als je je nou bedenkt dat de mens een draagling is, dan wil de baby dus gedragen worden. Als een moeder haar baby op de grond legt om een paar tropische appels verderop te plukken, zou dat niet zo handig zijn met het oog op enge beesten. Dat denkt baby dus ook en zet het op een brullen. Moeder denkt oh snotverdikkertjes ik vergeet zowat m’n baby. En hup daar gaan ze weer samen.

Oohhh! Het is dus baby’s aangeboren instinct om niet alleen te willen zijn!

Waarom doen niet alle baby’s dat dan? Hmm.. Moeilijk.. Als ik naar mijn tweede dochter kijk ( slechte drinker, makkelijke slaper), zou het misschien kunnen zijn dat haar instinct minder sterk is dan dat van Morrison. Klinkt mij in ieder geval heel logisch in de oren.

As we speak lig ik voor de derde keer naast mijn manneke. Fijn joh zo’n sterk instinct 😉

borstvoedingsmaffia postje

Ja. Ik ben lid van de borstvoedingsmaffia. Je kunt je gemakkelijk aan melden door je te registreren bij http://www.borstvoeding-maffia.com.

Ik zou (ongevraagd) uren kunnen door ratelen over borstvoeding en het waarom. Maar naar aanleiding van de volgende orenklapperende opmerking wil ik toch een post erover schrijven.

‘Borstvoeding is echt niet gezonder dan flesvoeding. Waarom moet je anders vitamine D erbij geven als je de borst geeft?’

Nou heb ik al in een eerdere post geschreven dat ik het gek vind dat het geven van de melk van een koe aan je baby bijna normaler is dan het geven van je eigen melk. Tuurlijk is het fijn dat als je geen borstvoeding kunt geven er zoiets als kunstmelk bestaat. Maar iedere ouder zou zich toch wel op zijn minst moeten verdiepen in wat er eigenlijk in kunstvoeding zit, hoe het bewerkt wordt om het aan een mensenkind te kunnen geven ect. Zeker als je je bedenkt dat maar 3% van de moeders geen borstvoeding kán geven. 97% kan het dus wel, maar veel minder moeders geven het ook. Omdat ze niet willen/ denken te kunnen/ slechte begeleiding. Dat vind ik echt jammer.

De darmen van een baby zijn uiterst gevoelig en kunnen eigenlijk alleen borstvoeding verdragen. Begin je bijvoorbeeld al vroeg met het geven van bijvoeding, kun je de darmen blijvend beschadigen. Wat weer allerlei anderen kwalen kan geven (ook pas op latere leeftijd). Het is, als nieuwbakken moeder, hartstikke leuk om hapjes naar binnen te lepelen bij je baby, maar door gebruik aan informatie gebeurd dit vaak te vroeg.

Wat is er nou zo speciaal aan moedermelk? Stel je voor dat je baby een ontstoken oogje heeft. Door de mond aan de borst krijgt jou lichaam dat binnen en worden er direct antistoffen gemaakt voor je baby. Wat je baby weer binnen krijgt door te drinken. 

Nou genoeg gepreekt. Wil je meer weten over borstvoeding? Ik raad je aan om een kijkje te nemen op de volgende sites:

Heel interessant stuk over het immuunsysteem:http://www.dragen-en-voeden.nl/dicht-bij-het-hart-de-thymus/#more-1292

O.a. over de werking van de darmen:http://www.groenevrouw.nl/die-zes-maanden/

Heel veel info algemeen: http://www.borstvoeding.com/

Dat was het dan.

Je gaat me toch niet vertellen dat je echt op http://www.borstvoeding-maffia.com hebt gedrukt hé?

 

Opmerkingen die je krijgt als ouder.

Iedere ouder heeft er wel eens last van: ongevraagde (vaak goed bedoelde) adviezen en opmerkingen van een ander.

Ik kan je vertellen dat als je dingen anders doet, je helemaal veel opmerkingen krijgt. Hierbij enkele die ik recent heb gekregen.

Wat een gedoe steeds! (over Morrison in de doek doen op het schoolplein)
ja, sjouwen met een maxi cosi aan je arm door de smalle paden is natuurlijk veel handiger..

Slaapt ie wel echt?! (In de doek)
Nee, hij doet als of, de deugniet..

Moet ie niet al een fles melk erbij?
ja eigenlijk wel ja, een mensen kind hoort eigenlijk wel koeienmelk te krijgen. Weet je wat, dan geef ik mijn melk wel aan de hond, die arme stakker krijgt nu niets..

Wordt vervolgd!

In de doek op mama’s rug

Waarom dragen? De vraag die niemand stelt.

Waarschijnlijk denken een hele hoop mensen: wat bezielt haar dat ze altijd met die baby rondzeult, daar heb je toch een bed/box/kinderwagen voor..?

Toch vraagt niemand me waarom. Dus hierbij een uitleg waarom ik mijn baby veel draag.

Stel je voor, je zit in een buik. Daar heb je eigenlijk altijd gezeten. Het is er warm, veilig en vertrouwd. Dan komt er een dag dat je met veel geweld uit die buik komt, want laten we eerlijk wezen, het moet een benauwde toestand zijn voor de baby in kwestie. Het enige wat nog vertrouwd is, is de geur en warmte van je moeder. Voor de baby is het het prettigst als hij na die hele toestand bij zijn moeder op adem kan komen, en kan wennen aan zijn nieuwe leven en alles wat daarbij komt kijken.

Het lijkt mij dus niet prettig voor het kind om gelijk bij de moeder te worden weggehaald, gewassen, gewogen en als dat klaar is uiteindelijk in bedje alleen te worden gelegd. Want zou gaat het vaak na een geboorte. En zo blijft het ook vaak. Waarom huilt een baby? Omdat hij honger-warm-koud-vieze luier heeft. Heeft hij dit allemaal niet? Dan gaat hij gewoon zijn bedje in. Alleen.

Bij ons niet 😀 Toen Morrison geboren werd heeft hij lekker een paar uur, huid-op-huid, bij mij gelegen en mensenmelk gedronken ( Nou geoefend in ieder geval). Daarna werd hij pas aangekleed, en pas daaaagen later ging hij in bad, zodat dat niet teveel energie zou kosten voor hem.

Een eigen bed heeft hij niet. Nou de co-sleeper van zijn zus staat in de hoek, maar daar slaapt Morrison niet. Die slaapt lekker tussen papa en mama in. Lekker warm, veilig en met mensenmelk binnen handbereik.

En als we wakker zijn, zit hij vaak bij mij in de doek. Of de wompat waar hij een maand in past. Om op de vraag waarom terug te komen, omdat een baby nog een behoefte heeft naast eten-warmte-schone luier. Dat is lichaamscontact. Huid op huid. Moeder ( en vader) liefde.
Uit instinct huilt hij als hij ergens alleen wordt gelegd, omdat dat niet veilig voelt.
De mens is van nature een draagling, wat inhoudt dat de moeder het kind bij zich houdt en draagt. We leven niet meer in de prehistorie, dat weet ik. En er bestaan nu kinderwagens, dat weet ik ook. Ik heb er zelfs een, een duo wagen, best leuk.
Maar ík vind dat als je vanuit het kind kijkt, dat best eng/ onprettig kan zijn. Vooral als het kind de ouder niet kan zien vanuit de wagen. Je wordt maar rondgereden, ziet allemaal nieuwe dingen. Kan best overweldigend zijn, dus dichtbij paps of mams is dat een stuk fijner! Het versterkt ook de band tussen ouder en kind, en leert elkaar zo goed kennen!

Ik wil niet zeggen dat als je je kind niet draagt, maar in een kinderwagen legt, je een slechte ouder bent en je geen hechte band krijgt met je kind hoor. Ik denk alleen wel dat je kind dragen, voeden en samen slapen bijdraagt aan een nóg betere band 😀

Welkom!

Welkom!

Welkom bij Morrison’s closet, mijn blog over alles wat mij als Morrison’s mama bezig houdt. Naast Morrison’s mama ben ik ook de mama van de twee meiden. Samen met papa Nel vormen wij een normaal gezin die alles net even anders doen. Onze opvoedstijl heeft veel overeenkomsten met natuurlijk ouderschap/attachement parenting, waarbij we een goede hechting en veilige basis heel belangrijk vinden. Daardoor draag ik Morrison veel in draagdoeken en ergonomische dragers. Daarover meer in de blogs die zullen volgen!

Verder gebruik ik wasbare luiers, en ben ik verslaafd aan wollen (onder) kleertjes, jumpsuits van scandinavische merken en retro outfitjes. Laat ik houten speelgoed niet vergeten, daar hebben we steeds meer van. Daar proberen we op montessori geïnspireerde dingen mee te doen.

Kortom, genoeg om over te bloggen 🙂